1996 - Vlindervrouw: Silhouet tegen Planeet

Vlindervrouw – Silhouet tegen Planeet

Johannes ZomerVijver, 1996
Acrylverf op papier – silhouet, vleugels en maan

In dit werk uit 1996 staat een naakte vrouwelijke figuur centraal, van achteren gezien, in een houding van stille contemplatie. De figuur heeft transparante vlindervleugels in zachtroze tinten, die afsteken tegen een eenvoudige, donkerblauwe achtergrond.

Ze kijkt naar een maan of planeet aan de horizon – een cirkelvormig hemellichaam dat dienstdoet als symbool voor afstand, verlangen of misschien transformatie.

De schildering is volledig uitgevoerd in egale acrylverf zonder verloop. Dat zorgt voor een vlakke, bijna grafische uitstraling. De kleuren zijn beperkt tot: Roze voor de vleugels en blauwtinten voor lichaam, achtergrond en planeet

Deze beperking versterkt het dromerige en introspectieve karakter van het beeld, waarin vorm en houding alles moeten overbrengen.

Hoewel eenvoudig van opbouw, raakt deze compositie aan grote thema’s: Kwetsbaarheid en vrijheid, Verlangen en afstand, Metamorfose en vergeestelijking.

De vleugels suggereren iets bovenmenselijks – niet puur een insectenreferentie, maar een symbool voor innerlijke groei, kwetsbare kracht of zielsverlangen.