2025 - Grenzen en genade 2. Waterspiegel
Het tweede schilderij in de cyclus Grenzen en Genade – Vier Stadia van Verbinding toont een badende vrouw, geschilderd in dezelfde aardse tinten van geel, bruin, groen en rood. Waar het eerste doek de scheiding tussen binnen en buiten verbeeldde, richt dit werk zich op spiegeling en herkenning.
Waterspiegel (Spiegeling / Herkenning) beschrijft een intieme ontmoeting: huid die water raakt, lichaam dat zich in de vijver weerspiegeld ziet. Het water spiegelt niet alleen uiterlijkheden, maar onthult een dieper besef – natuur en mens zijn niet gescheiden, maar herkennen elkaar. In rimpels, vleugelslagen en zonlicht komt een zachte waarheid aan het licht: strijd tegen de natuur is strijd tegen onszelf.
Deze fase ademt verstilling, aanraking en ontdekking. De badende vrouw belichaamt de overgang van afstand naar herkenning, een stap dichter bij eenwording met het grotere geheel.
Waterspiegel - Spiegeling / herkenning
Mijn heup raakt water
mijn
lichaam dat het water kust
een Vijver is geen prater
drijft
langszij in golvende rust
mijn arm raakt een tak, mijn borst
een heuvel
water herkent mij in ‘t schemergroen
luid
geluid van een geschrokken vleugel
de zon lacht om wat wij
mensen doen
wie denkt dat alles is
gescheiden
kent de waarheid niet
mensen die hun natuur
bestrijden
als vuur in kwetsbaar riet
Reacties
Een reactie posten