2013 - Weapons of mass consumption III

Weapons of Mass Consumption III – Johannes ZomerVijver, 2014
Acryl op multiplex | 233 x 100 cm
Derde schilderij in een serie van drie
Maatschappijkritiek – lichaam – consumptie

Weapons of Mass Consumption III sluit het drieluik af met een beeld dat tegelijk verleidelijk, pijnlijk en confronterend is.
Op een matras ligt een naakte, voluptueuze vrouw, met haar armen achter haar hoofd en haar benen wijd geopend — een uitnodigende houding, klassiek in vorm, maar vervreemdend in context.

Voor haar, tussen haar benen, nadert een naakte man met een duidelijke erectie.
Achter hem staan meerdere mannen te wachten, eveneens naakt, eveneens gereed — in een rij zonder emotie, zonder interactie, alsof dit een mechanisch ritueel is geworden.

Op de achtergrond daalt de maan, zoals ook in deel I en II van de serie.
Alles is geschilderd in okergele tinten op een donkerbruine ondergrond, met door het geel heen zichtbare tandraderen — als stille motor van herhaling, van systeem.
Rondom het beeld: een geschilderd okergeel passepartout, alsof we naar een geësthetiseerd product of relikwie kijken.

Het thema sluit direct aan bij de eerdere werken in deze serie en bij La Dauphin Insatiable:

Een cultuur die lichaam verwart met bezit,
die verlangen herleidt tot gebruik,
en waarin zelfs intimiteit georganiseerd en geoptimaliseerd lijkt te zijn.

Weapons of Mass Consumption III is geen aanklacht tegen seksualiteit.
Het is een schilderij over het verlies van betekenis in herhaling, over consumptie als leegte, en over wat er gebeurt als het menselijke wordt geprogrammeerd tot systeem.

Het slotbeeld van een serie waarin de dolfijn moet springen, de vrouw moet eten, en het lichaam moet geven — omdat we denken dat het hoort.