2013 - Weapons of mass consumption II

Grote naakte vrouw op knieën, voorovergebogen en etend van een stapel hamburgers waarin een hand zichtbaar is; okergele tinten met tandraderen op donkerbruine achtergrond. Acryl op multiplex door Johannes ZomerVijver (2014), tweede werk in drieluik over overdaad, systeem en zelfgenoegzaamheid. / Large naked woman kneeling, bent forward, eating from a pile of hamburgers with a visible hand inside; ochre tones with gears on dark brown background. Acrylic on plywood by Johannes ZomerVijver (2014), second work in a triptych on excess, systems, and self-satisfaction. / Große nackte Frau kniet, vornübergebeugt, isst aus einem Haufen Hamburger, aus dem eine Hand ragt; ockerfarbene Töne mit Zahnrädern auf dunkelbraunem Hintergrund. Acryl auf Sperrholz von Johannes ZomerVijver (2014), zweites Werk eines Triptychons über Übermaß, Systeme und Selbstgefälligkeit.

Weapons of Mass Consumption II – Johannes ZomerVijver, 2014
Acryl op multiplex | 233 x 100 cm
Tweede werk uit een drieluik over consumptie
Maatschappijkritiek – lichaam – overdaad

Weapons of Mass Consumption II is het tweede schilderij uit een serie van drie, waarin ik kritisch kijk naar hoe overconsumptie, moreel gemak en lichamelijke overgave samenkomen in een beeld van welvaart zonder rem.

Op dit grote schilderij (233 x 100 cm) zien we een naakte, veel te dikke vrouw op haar knieën. Ze is voorovergebogen, haar gezicht tegen de grond, haar armen op haar rug.
Voor haar ligt een stapel hamburgers die ze fanatiek naar binnen werkt.
Uit de stapel steekt een hand — iemand is mee opgeslokt, letterlijk bedolven onder wat we eten.

Het geheel is geschilderd in okergele tinten tegen een donkerbruine achtergrond, met door het geel heen zichtbare tandraderen — als mechaniek achter het gedrag, als systeem dat blijft draaien.
Rond het beeld zit een geschilderd passe-partout in okergeel, waardoor het lijkt alsof we naar een tentoonstellingsstuk of relikwie van onze tijd kijken.

Dit werk deelt zijn thematiek met mijn beeld La Dauphin Insatiable:

Zelfgenoegzaamheid. Overdaad.
Het Westen dat zich volstopt terwijl het blijft denken dat het gelijk heeft.
Mechaniek in plaats van moreel besef.
Mensen als verbruikers, niet als voelers.

Weapons of Mass Consumption II is niet bedoeld als afwijzing van lichaam, maar als confronterende spiegel van een cultuur die zichzelf overvoedt zonder ooit echt te verzadigen.

Een schilderij over eten — maar niet over voeding.
Over beweging — maar dan binnen een systeem dat alleen ronddraait en nooit stopt.


Reacties

Populaire posts