1993 - Trainride
De kleurpotloodtekening Trainride uit 1993 is een indringend werk dat direct onder de huid kruipt. De compositie is beeldvullend en toont het vooraanzicht van een locomotief in bruintinten, waarin roest, staal en ouderdom voelbaar worden. Eén element doorbreekt deze zware sfeer: op de voorzijde van de locomotief zit een baby. Ze is naakt, op een dwangbuis na, en zit onaangedaan naast een van de karakteristieke spiegellantaarns.
De blauwe accenten die in de achtergrond en schaduwen zijn verwerkt, geven het werk een gevoel van koelte en vervreemding. Deze kleur contrasteert subtiel met de warme roestbruine tinten van de trein. De baby — symbool van onschuld en kwetsbaarheid — wordt hier afgezet tegen het symbool van industriële vooruitgang en onverbiddelijke kracht: de trein.
Het werk stelt vragen. Is dit een aanklacht, een herinnering, een droombeeld? De precieze betekenis blijft open, maar Trainride dwingt tot reflectie. Over waar we naartoe razen. Over wie we achterlaten. En wie we meenemen, zelfs als ze daar nog geen zeggenschap over hebben.
Reacties
Een reactie posten