1990 - In m'n hoofd

In m’n hoofd (1990)
Acrylverf op papier – Johannes ZomerVijver

In dit indringende werk onderzoekt Johannes ZomerVijver op beeldende wijze het spanningsveld tussen zien en gezien worden, tussen innerlijke aanwezigheid en uiterlijke leegte.

Tegen een duistere, zwartbruine achtergrond doemt een gezicht op. Alleen de ogen zijn helder zichtbaar – twee intense blikken, die zich niet op de toeschouwer richten, maar op de naakte manfiguur op de voorgrond. Deze figuur is wit met bruine accenten, als een menselijk silhouet van vlees en stilte. Zijn gelaat is echter volledig blanco: geen ogen, neus of mond – een masker van afwezigheid.

De compositie ademt stilte en spanning. De ogen uit de achtergrond lijken de enige bron van intentie of emotie. De figuur op de voorgrond is tastbaar, kwetsbaar, maar ook vervreemdend door zijn gezichtsloosheid. Het beeld roept vragen op: Wie is de waarnemer? En wie wordt waargenomen?

ZomerVijver zet acrylverf in met precisie en controle: vloeiende overgangen in het donker, en doffe, ijle vlakken voor de lichamen. Daarmee creëert hij niet alleen sfeer, maar ook betekenis.

In m’n hoofd is geen portret, geen verhaal, geen droom – maar een spanning in beeld. Het moment waarop een gedachte zichzelf bekijkt. Een blik zonder spiegel. Een confrontatie met het vormloze ik.