Sculptuur – groepsexpositie Heartpool, Hengelo
Johannes ZomerVijver, 2024
Materiaal: cement, hout, metaal, twee polypropyleen eieren
Openbare ruimte | Groepsexpositie | Stichting Heartpool
Deze sculptuur ontstond uit een verlangen dat al lang in mij leeft. Als puber raakte ik gefascineerd door de visionaire werken van de gebroeders Das — bouwkundig ontwerpers, illustratoren, futurologen. Hun technisch getekende toekomstdromen grepen me bij de keel: helder, logisch, groots én vervreemdend. Nog steeds verbaast het me hoe tergend langzaam we onze wereld aanpassen aan wat zij toen al zagen aankomen.
Later raakte ik geïnspireerd door de beschouwende inzichten van Ton Lemaire, cultuurfilosoof en natuurliefhebber. Zijn ideeën over mens, landschap en leefomgeving nestelden zich onder mijn huid.
Wat mij bezighoudt, is deze paradox:
Iedereen weet hoe het paradijs eruitziet – veel groen, veel dieren, rust, vrede, verbondenheid. En toch bouwen we betonnen dozen, grijs, hard, ongenaakbaar. De natuur, ooit onze omgeving, is nu gereduceerd tot ‘groenstroken’ tussen parkeerplaatsen.
In deze sculptuur – gemaakt van cement, hout, metaal en twee kunststoffen eieren – zoek ik, niet gehinderd door kennis of formele bouwkunde, naar een alternatieve weg. Een beeld dat uitnodigt tot dromen:
Wat als we vriendelijker konden leven? Zachter, meer verbonden met de natuur? Wat als onze omgeving niet hard en doelmatig, maar fantasierijk en wonderlijk was?
De twee eieren verwijzen naar oorsprong, broedplek, mogelijkheid. Ze zijn synthetisch, maar hoopvol. Cement en metaal maken het werk fysiek robuust, maar het geheel wil iets zachts uitdrukken – een soort poëtisch bouwsel voor een toekomst die nog mag ontstaan.
Deze sculptuur maakt deel uit van een groepsexpositie in de openbare ruimte van Hengelo, op initiatief van Stichting Heartpool – een plek waar kunst en publieke ruimte elkaar tijdelijk en tastbaar ontmoeten.
Reacties
Een reactie posten