Text

Spelend schoot ‘t mannetje langs de tafel
haalde langs z’n duim een hele rafel
Hij bewoog ‘t duimpje, dat deed pijn
huilend snikte hij: die moet wel gebroken zijn
de wond werd beplakt en bepleisterd
gevreesd werd voor verminking, een ieder was verbijsterd,
wist niet of het goed zou gaan
Toen, uiteindelijk,
om het duimpje te sparen, werd het van het kereltje ontdaan.

03-2018



Voor Eef

Gedoopt hebben we je niet
doch naam en graf gegeven
gekend zeker niet
we treuren en toosten, dit is het leven

Op een natte avond zwoegden de spaden
wij menen noeste arbeider én filosoof te zijn
verwelkom nu de maden
wij drinken reeds de wijn

08-1994



Dralend over velden
filosoferend in de nacht
wanen wij ons helden
zoekenden

Lallend in ‘t duister donker
beneveld door het vocht
In gedachten de Kale Jonker
Drinkebroeders

17-08-1994



T is kras
Toch ligt hij hier zoals hij pas
nog was
Das

In de berm, in ’t gras
zoals hij was
Hij is kapot, ode aan de das

04-1994



Vrij van verdere zonden
Ogenschijnlijk ongeschonden
Op één zijde, nog niet ontbonden
Slechts een pas van waar wij stonden

04-1994



Gruwel

Welk een misdaad is begaan
Zulk een edel dier van ‘t leven te beroven
Voor mijn geestesoog zie ik hem lopen, zie ik hem staan
Nu verkracht, gewurgd en vermoord de greppel ingeschoven

(Waarom ik z’n gebit vrij tracht te krijgen? Ik heb ‘t niet gedaan!
U moet me geloven!)

04-1994



Ein Dachs zu sein
Schwarz, weiß und tot zu sein
Ohne Schmerz, besiegt zu sein
Ohne Chance überfahren zu sein

Immer ins Grass zu schlafen
nur das letzte
das lezte ist fein

04-1994



Immer ohne Hoffnung
Immer nur das Leben
Immer mit schlechtes Witterung
Immer… es ist mir ums eben

04-1994












Reacties